KindLief tekende niet. Hooguit één streepje, vaak ook net naast het papier. Voor vaderdag of moederdag kregen we knutselwerkjes die voornamelijk (lees: helemaal) door de crècheleidsters waren opgeleukt.
En net op het moment dat ik eraan gewend was een moeder te zijn die in de regen buiten hertjes ging voeren (die dan zelfs voor een wortel nog niet uit het hok wilden) kwam het; 'Mama, tekelen!'
Nu hebben we een ware Dali in huis. Het is productiedraaien hier.
Ik blijf me verwonderen hoe we van de ene fase in de andere belanden.
En, kennen jullie dat? Zoveel van iemand houden, dat het bijna pijn doet?
o wat een schattige foto ook!! Geniet maar van al het geteken (wie weet is de fase ook zo weer voorbij ;)
BeantwoordenVerwijderenOooh, wat een scheetje! Hij komt gewoon door het beeldscherm heen hier ;-) Kan me voorstellen dat je dol op hem bent!
BeantwoordenVerwijderenJa dat gevoel herken ik helemaal!!
BeantwoordenVerwijderenEn grappig he die fases, veel knutselen, helemaal niet knutselen... dat is hier ook zo!
Genieten van deze fase. Wie weet heeft hij ineens een sprong gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenHaal je muren maar leeg voor alle kunstwerken die nog komen gaan!
BeantwoordenVerwijderenEn ja, voor je het weet is de fase ook al weer voorbij :)
Helemaal!
BeantwoordenVerwijderenZalig om te verschillende fasen te zien hè.
Over het eerste gezichtje werd hier danig gestoefd hoor!
Salavador? Is hij terug? Geniet met volle teugen van de kunsten van je ventje!
BeantwoordenVerwijderenWat een dropje! Heerlijk samen op de trampoline gesprongen van ´t weekend toen hij bij opa en oma was!
BeantwoordenVerwijderenMet zijn mooie blauwe kijkers.
En ik begrijp goed wat je schrijft...
Gelukspijn noem ik dat.
XJanneke
Hi, barbera. I from İstanbul in Turkey. My name is Eda. I want your e- mail adress. Or you write to me. My e-mail adress; delikitap@windowslive.com. ;)
BeantwoordenVerwijderen