Op stapel

ByBarbera heeft 2 stoelen.

Eén stoel met wat ik wil doen. 

Een rokje voor moeders maken, een rokje voor mijzelf, een broek voor KindLief en nog één en nog één eetwietje, of zelfs twee en kraamkado´s en kaartjes en en....

Stoel 2 heeft een stapel met wat ik moet doen

Decorschetsen maken, scripts schrijven, scripts herschrijven, lichtplannen maken, muziek afstemmen, rollen verdelen, facturen schrijven, onderhandelen over budgetten....dat soort dingen.

Stoel 2 moet eigenlijk stoel 1 zijn, want stoel 2 is werk en stoel 1 is leuk. Al weet ik ook wel dat mijn werk helemaal niet vervelend is. Maar toch...het blijft werk. Gelukkig is de stapel voor visueel ingestelden, zoals ik, op stoel 2 kleiner dan op stoel 1. Dat scheelt

En deze hebben we ook altijd nog. 

 Dan zou stoel 2 zomaar de deur uit kunnen. Of dan zou stoel 2 geen moeten meer zijn, maar ook willen. 

De voorbereiding

Het was weer een vol weekend By Barbera thuis. Terwijl KindLief besloot de patio winterklaar te maken (blaadjes in het emmertje, blaadjes uit het emmertje).........



































....deden wij aan een literaire voorbereiding voor volgend weekend.

Hier kan ik natuurlijk op dit moment in het Sinterklaas proces verder niets over zeggen. Strikt geheim, wordt vervolgd.

Oude mannetjes

Hele volksstammen fabriceren kleding vanuit De Knippie, hét patroonblad voor de naaimachinelustige vrouw. De Knippie werd mij dan ook van alle kanten aanbevolen. Echter, De Knippie en ik, dat gaat niet samen. Alleen het woord al zorgt voor een kleine allergische reactie, laat staan de ingewikkelde patronen die er in staan. Ik heb wel een poging ondernomen een broek voor KindLief uit dit blad te maken, maar eenmaal op weg leek me het geheel nodeloos ingewikkeld. Dit zal vast aan mijn geduld liggen en niet aan Knippie. Dus, ik tekende zelf een patroon en binnen 2 uur had ik een broek. Een echte oude mannetjes broek. Met kniestukken.

Ok, die kniestukken waren misschien mooier als ze van leer geweest waren, maar bij gebrek aan leer vond ik dit een leuke optie.

En zo makkelijk als het was om deze broek te maken, zo moeilijk was het om KindLief ermee op de foto te zetten. KindLief wilde namelijk gewoon met autos´s spelen. Wat ik dan ook wel weer snap.

Allemaal ee-twie-tjes

Zo tussen de bedrijven door wil ik nog wel eens een eetwietje fabriceren.
Inmiddels grossier ik in eetwietjes en vraag ik me af wat ik met al die dingen moet. Op een gegeven moment valt er niks meer op te bergen. Dus geef ik ze kado, in de hoop dat men blij wordt van mijn maaksels. Maar dan nog. Ik denk dat ik zaken moet gaan doen op Koninginnedag of hopen dat er voor Sinterklaas iemand een eetwietje op haar/zijn verlanglijstje heeft staan. Jij krijgt van Zwarte Pietje een leuk vrolijk eetwietje

Huiselijk Geluk week 45

Vandaag is het er zo'n dag voor.

Wat we eten in week 45

Ik presenteer u ons weekmenu


































En dan meteen ook de vergankelijkheid van dit idyllische festijn

Ons weekmenu hangt gewoon weer op de koelkast
En het herfstige terras werd gewoon weer ManLief's werkplaats.
Hopsa!